۱۱۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۹۰

پروانه صفت در آتشم زاندم باز
کز باد اجل فروشد آنشمع طراز

در آب دو دیده گر شوم غرقه رواست
چون رفت بخاک آن بت پرورده بناز
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.