هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به توصیف معشوق و احساسات خود نسبت به او می‌پردازد. او معشوق را با تشبیهاتی مانند شکر و ماه ستایش می‌کند و بیان می‌کند که حتی درد عشق به او نیز برایش شیرین و درمان‌بخش است. همچنین، او از دوستی و کین معشوق به یک اندازه لذت می‌برد.
رده سنی: 15+ این متن حاوی مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.

شمارهٔ ۴۰۶

ای همچو شکر پسته شیرین تو خوش
وی همچو قمر عارض رنگین تو خوش

دردی که ز عشق تو کشم درمانست
هم مهر توام خوشست و هم کین تو خوش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.