هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق نافرجام و درد دوری معشوق می‌نالد. او خطاب به معشوق می‌گوید که تا زنده‌ام، ای بت خوش‌خط و خال، به حال مسکین من ترحم نکن. زیرا پس از آنکه پروانه در آتش عشق بسوزد، اشک‌های شمع (معشوق) در طول سال هیچ سودی برایش ندارد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عاشقانه‌ای است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده‌ی ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۴۵۳
در حال حیاتم ای بت مشکین خال
هرگز نکنی یاد من مسکین حال
ز آنپس که شود سوخته پروانه چه سود
گر شمع بر او اشک فشاند همه سال
هرگز نکنی یاد من مسکین حال
ز آنپس که شود سوخته پروانه چه سود
گر شمع بر او اشک فشاند همه سال
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
