هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از زیبایی معشوق خود در حیرت است و می‌پرسد که این صورت زیبا از چه آبی و گلی سرچشمه گرفته است. او بیان می‌کند که حسن معشوق او را مانند پروانه‌ای به عشق تبدیل کرده و مانند شمعی می‌سوزاند و دود از دلش برمی‌خیزد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'پروانه عشق' و 'شمع' نیازمند سطحی از بلوغ فکری و تجربه است.
شمارهٔ ۴۵۵
در حیرتم از روی تو ایماه چکل
کآن صورت زیبا ز چه آبست وز گل
تا داد مرا حسن تو پروانه عشق
چون شمع بسر میرودم دود ز دل
کآن صورت زیبا ز چه آبست وز گل
تا داد مرا حسن تو پروانه عشق
چون شمع بسر میرودم دود ز دل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
