هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از عشق و ایثار سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حتی اگر معشوق خون دل او را بنوشد، آن را حلال می‌شمارد، اما از دوری و هجران او رنج می‌برد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد یا برای آن‌ها نامناسب تلقی شود.

شمارهٔ ۴۵۷

پیوسته ز رویت ایمه مهر گسل
پروانه نور میبرد شمع چکل

گر خون دلم خوری حلالت کردم
لیکن نکنم هجر دلازار بحل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.