هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که بازگشت به گذشته غیرممکن است و امید تنها ساخته‌ای از خیال است. او خود را خاک پای معشوق می‌داند و از تغییر حالش می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار می‌باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴۶۶
ایدل طلب گذشته امریست محال
امید بنا آمده باشد ز خیال
چون زین دو بدست نیست الا بادی
من خاک توام اگر نگردی از حال
امید بنا آمده باشد ز خیال
چون زین دو بدست نیست الا بادی
من خاک توام اگر نگردی از حال
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
