هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و اشتیاق خود به معشوق سخن می‌گوید و از رنجی که در فراق او کشیده است، شکایت می‌کند. او از معشوق می‌خواهد که به سویش بیاید تا آتشی که در دلش افروخته است، تسکین یابد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'آتش زدن' ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک صحیح داشته باشد.

شمارهٔ ۴۹۳

تا دست در آنزلف مشوش زده ام
عاشق نیم ارانک دمی خوش زده ام

برخیز و قدم رنجه کن ایدوست ببین
کز دست تو در خویشتن اتش زده ام
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.