هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که در زمانه‌ی حاضر نه روح دارد و نه تن، نه تیره است و نه روشن. او از رفتن خود و تبدیل شدن به دوست با دیگران سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که کارش از دست رفته است، زیرا دیگر آن «من» سابق نیست.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار می‌باشد. همچنین، لحن اندوهناک و تفکربرانگیز آن مناسب مخاطبان با درک بالاتر است.
شمارهٔ ۵۱۸
نه روح درین زمانه نی تن مائیم
نی تیره در این زمانه نه روشن مائیم
رفتم من و جملگی دگر دوست شدم
کارم بگذشت زانکه آن من مائیم
نی تیره در این زمانه نه روشن مائیم
رفتم من و جملگی دگر دوست شدم
کارم بگذشت زانکه آن من مائیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
