هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از عناصر طبیعت مانند زلف بنفشه، صبا، لاله و بلبل استفاده کرده‌است تا احساسات و تصاویر زیبایی را خلق کند. بلبل با خنده‌ای به غنچه می‌خند و غنچه دهانش باز می‌ماند.
رده سنی:
12+
این شعر دارای مفاهیم نمادین و ادبی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند از زیبایی‌های آن لذت ببرند.
شمارهٔ ۵۶۰
چون زلف بنفشه را صبا داد شکن
دم بی می لاله رنگ گلبوی مزن
خاصه بمضاحک اندر آمد بلبل
وز خنده بماند غنچه را باز دهن
دم بی می لاله رنگ گلبوی مزن
خاصه بمضاحک اندر آمد بلبل
وز خنده بماند غنچه را باز دهن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
