هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به ستایش نور و روشنایی می‌پردازد و از آن به عنوان منبع حقیقت و دانش یاد می‌کند. شاعر از خواننده می‌خواهد که خوشحال باشد و به آینده امیدوار، زیرا نمی‌داند چه موهبت‌هایی در راه است.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در این شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند با تفکر و تأمل، معنای آن را درک کنند.

شمارهٔ ۵۸۱

ای نور دو دیده آن سزد مذهب تو
گر منبع تحقیق بود مشرب تو

آبستنی شب جهان میبینی
خوشباش چه دانی که چه زاید شب تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.