هوش مصنوعی:
این شعر به مناسبت درگذشت علاء الدین محمد، وزیر شاه ایران، در سال 742 هجری قمری در ماه شعبان و روز چهارشنبه سروده شده است. شاعر از فقدان او ابراز تأسف کرده و برایش طلب آمرزش و بهشت می‌کند. همچنین، از نقش مهم او در شکوه ملک و دین یاد می‌کند و او را گلی خرم و شاداب در گلستان ایران می‌داند.
رده سنی:
14+
این شعر دارای مفاهیم تاریخی و ادبی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به آشنایی با سبک شعر کلاسیک و اصطلاحات ادبی دارد. همچنین، موضوع مرثیه ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد.
شمارهٔ ۱۲ - تاریخ وفات و کشته شدن علاء الدین محمد وزیر در سر بیشه استر آباد
ز هجرت هفتصد بود و چل و دو
سه بر عشرین فزوده ماه شعبان
بروز چار شنبه در گه چاشت
ز بد فعلی این گردون گردان
علاء الدین و الدنیا محمد
وزیر شه نشان ملک ایران
ز سر بیشه سوی جنت روان شد
که جانش تازه باد از ابر غفران
جلال ملک و دین زان گلشن آمد
گلی خرم دل و شاداب و خندان
مبادا بی چنین گل گلشن ملک
که هست این یادگاری در گلستان
سه بر عشرین فزوده ماه شعبان
بروز چار شنبه در گه چاشت
ز بد فعلی این گردون گردان
علاء الدین و الدنیا محمد
وزیر شه نشان ملک ایران
ز سر بیشه سوی جنت روان شد
که جانش تازه باد از ابر غفران
جلال ملک و دین زان گلشن آمد
گلی خرم دل و شاداب و خندان
مبادا بی چنین گل گلشن ملک
که هست این یادگاری در گلستان
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱ - وفات عز الدین محمد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳ - تاریخ جنگ امیر مسعود سربداری با ملک معزالدین حسین کرت و شکست مسعود
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
