هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که هرگاه کسی از او خواسته توبه کند، عشق به پسران زیبا را به‌عنوان گناهی شیرین توصیف می‌کند و از زیبایی‌های دنیوی مانند موی عنبرین و رخسار کافورشان سخن می‌گوید. او درنهایت می‌پرسد چگونه می‌تواند از نگاه به این زیبایی‌ها توبه کند.
رده سنی: 18+ متن به موضوعاتی مانند عشق، گناه و زیبایی‌های جسمانی اشاره دارد که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب یا پیچیده باشد. همچنین، درک عمیق‌تر از مفاهیم عرفانی یا ادبی آن نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ٣٠ - ترجمه

هر ناصحی که بود ز من خواست توبه ئی
گویا که عشق خوش پسران هست از گناه

تا در جهان ز عنبر و کافور زلف و رخ
باشد نشان چگونه کنم توبه از نکاه
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٢٩ - ایضاً
گوهر بعدی:شمارهٔ ٣١ - ایضاً
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.