هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از دعا و ارتباط با دین سخن می‌گوید و از طمع و حرص دوری می‌جوید. او اشاره می‌کند که از گوشت و نعمت‌های الهی بهره برده و اکنون باید سپاسگزار باشد و از حرص و طمع مانند حیوانات پرهیز کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق مذهبی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۶۶ - خطاب بضیاء الدین
ضیاء دین را دعا همی گویم
همی کنم همه وقتی تنسم اخبار
زگوشت داد بدادی تو قلتبان دایم
که میدهند کنون بیست من بیکدینار
مباش از ین پس در حرص استخوان چو نسگ
نشسته بر سرپای و دو چشم کرده چهار
همی کنم همه وقتی تنسم اخبار
زگوشت داد بدادی تو قلتبان دایم
که میدهند کنون بیست من بیکدینار
مباش از ین پس در حرص استخوان چو نسگ
نشسته بر سرپای و دو چشم کرده چهار
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵ - خطاب بعفیف الدین
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷ - خطاب بنجیب الدین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
