هوش مصنوعی: شاعر در این متن به بیان جایگاه و هویت خود می‌پردازد. او خود را برتر از شاعران دیگر می‌داند و ادعا می‌کند که دانش و هنر او بی‌همتاست. او از مقایسه خود با شخصیت‌های تاریخی و اساطیری مانند موسی و عیسی استفاده می‌کند تا برتری خود را نشان دهد. همچنین، او به طعنه زدن به شعر استادان دیگر اشاره می‌کند و خود را فراتر از آن‌ها می‌داند. در نهایت، او تأکید می‌کند که ارزش واقعی او را تنها کسانی می‌توانند درک کنند که به عمق هنر و دانش او پی ببرند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و هنری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اشارات اساطیری و تاریخی نیاز به دانش پیشینه دارد که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.

شمارهٔ ۹۷ - قطعه

من ز جمع شاعران باری کیم
من ز لاف دانش و دعوی کیم

من ز نثر پاک چون نثره چه ام
من ز نظم شعر چون شعری کیم

هر زمان گویم که شعر من چنین
من ازین دعوی بیمعنی کیم

گویم از من زنده شد شخص سخن
من نه نفخ صور و نه عیسی کیم

من ید بیضا نمایم در هنر؟
ای مسلمانان من از موسی کیم

طعنه ها در شعر استادان زنم
من بدین دانش ز استهزی کیم

چیست این باد و بروت خواجگی
سیم دارم فاضلم آری کیم

من فراز توده غبرا چه ام
من بزیر قبه اعلی کیم

من زمدت یا زخدمت چیستم
من ز رسم و خلعت اجری کیم

من ندانم تا من عامی صفت
ز اختراع و صنعت انشی کیم

من ز شرح گوهر ثانی چه ام
من ز سر علت اولی کیم

میتوان دانست قدر زرگری
این تکبر چیست پس یعنی کیم

گر ز بهر بندگی نپذیردم
رکن دین من در همه گیتی کیم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۶ - درمدح امام زین الدین تاج الاسلام
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۸ - در شکایت از روزگار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.