۱۶۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱

از چشم تو صد زخم درشتست مرا
چون زلف تو زان خمیده پشتست مرا

چشمت را گو نهفته دار آن سرخی
تا کس بنداندی که کشتست مرا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.