هوش مصنوعی:
شاعر از درد و رنجی که از نگاه و موی معشوق متحمل شده است، سخن می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که چشمانش را بپوشاند تا کسی از رنج او آگاه نشود.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱
از چشم تو صد زخم درشتست مرا
چون زلف تو زان خمیده پشتست مرا
چشمت را گو نهفته دار آن سرخی
تا کس بنداندی که کشتست مرا
چون زلف تو زان خمیده پشتست مرا
چشمت را گو نهفته دار آن سرخی
تا کس بنداندی که کشتست مرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
