هوش مصنوعی:
این متن به بیان درد و رنج ناشی از عشق و جدایی می‌پردازد. شاعر از عشق به عنوان دردی بی‌درمان، از جان بی‌جانان، از صبح بی‌وصال و از شبی بی‌پایان سخن می‌گوید که همگی نشان‌دهنده‌ی اندوه و ناامیدی عمیق هستند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و غمگینانه است که درک آن‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، این نوع شعرها معمولاً برای مخاطبانی با درک بالاتر از عواطف انسانی مناسب هستند.
شمارهٔ ۷
ای عشق چه دردی تو که درمانت نیست
ای جان به چه زنده‌ای که جانانت نیست
ای صبح نه وصلی تو که پیدا نشوی
ای شب نه غم منی که پایانت نیست
ای جان به چه زنده‌ای که جانانت نیست
ای صبح نه وصلی تو که پیدا نشوی
ای شب نه غم منی که پایانت نیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
