هوش مصنوعی:
شاعر از زلف معشوق سخن می‌گوید که با صدها بند و گره آراسته شده است. او تعجب می‌کند که چرا معشوق نیاز به گره زدن دارد، در حالی که زلفش به خودی‌خود جذاب است. سپس اشاره می‌کند که معشوق با عشوه‌هایش دل سوخته‌ی او را ربوده و در زلف پرپیچ‌وخم خود پنهان کرده و بر آن گره زده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و استفاده از استعاره‌های شعری است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال پیچیده یا نامفهوم باشد. همچنین، درک عمیق‌تر این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات و اصطلاحات شعری دارد.
شمارهٔ ۳۷
زلفی که بر او بند و گره باشد صد
محتاج گره زدن چرا باشد خود
از عشوه دل سوخته من بستد
در زلف نهان کرد و گره بر وی زد
محتاج گره زدن چرا باشد خود
از عشوه دل سوخته من بستد
در زلف نهان کرد و گره بر وی زد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
