هوش مصنوعی: شاعر از احساس ناامیدی و بی‌ارزشی خود می‌گوید، مانند بیدی که از حرص لرزان است و سایه‌ای بی‌ارزش در برابر خورشید. او با وجود تلاش برای جلب توجه دیگران، نتیجه‌ای نگرفته و تنها از خداوند طلب کمک می‌کند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی مانند ناامیدی و درخواست از خداوند است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است تأثیر منفی بر روحیه آن‌ها بگذارد.

شمارهٔ ۸۲

من جمله زبان ز حرص چون بید شدم
پیش همه چون سایه خورشید شدم

گرد همگان بر آمدم هیچ نشد
یارب تو بده کز همه نومید شدم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.