هوش مصنوعی:
شاعر از درد و رنج خود می‌گوید که باعث شده حتی ماه نیز سیاه شود. او از بی‌رحمی دل خود شکایت دارد و خود را بنده‌ای از این دل سنگ‌سیاه می‌داند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و غم‌انگیز است که درک آن برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و ممکن است بر روحیه آن‌ها تأثیر منفی بگذارد.
شمارهٔ ۱۰۴
از بسکه همیکنم بشب ناله و آه
بر چرخ سیاهشد ز آهم رخ ماه
این خود چه دلست که برمنش رحمت نیست
من بنده آن دلم زهی سنگ سیاه
بر چرخ سیاهشد ز آهم رخ ماه
این خود چه دلست که برمنش رحمت نیست
من بنده آن دلم زهی سنگ سیاه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
