۱۵۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۱

خوشا دلی که اثیرش کند تمنایی
خوشا سری که توان کرد صرف سودایی

نبرد باد زکوی توام که خاکم کرد
به جستجوی تو هر ذره زو به صحرایی

ز چاک سینه درون دلش توانم دید
ادب نمیدهدم رخصت تماشایی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.