هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از درد و رنج درونی خود می‌گوید که مانند داغی بر دلش نشسته است. او از شب‌های پر از نور و روشنایی در خانه‌اش یاد می‌کند که نمادی از غم و اندوه اوست. شاعر با تصاویری مانند ریختن خون از داغ دل، شدت درد خود را بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و استعاره‌های سنگین است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است مناسب نباشد.
شمارهٔ ۵۴
بس که بر دیوار و در هر لحظه افتد عکس داغ
شب که شد در خانه ام صد جای می سوزد چراغ
داغ میکردم چو خون از داغ دل میریزدم
داغ گردد می کشی کش می بریزد از ایاغ
شب که شد در خانه ام صد جای می سوزد چراغ
داغ میکردم چو خون از داغ دل میریزدم
داغ گردد می کشی کش می بریزد از ایاغ
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
