هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از روزی سخن می‌گوید که مردگان حیات تازه می‌گیرند و پرستندگان خورشید نجات می‌یابند. آن‌ها می‌توانند عذر پرستش خود را اینگونه بیان کنند که خورشید را نمونه‌ای از نور الهی دانسته‌اند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب سنین بالاتر است.
شمارهٔ ۱۷
فردا که حیات تازه گیرند اموات
خورشید پرستان همه یابند نجات
گر عذر پرستش خود ایرا گویند
کای را قبسی شمرده ایم از قبسات
خورشید پرستان همه یابند نجات
گر عذر پرستش خود ایرا گویند
کای را قبسی شمرده ایم از قبسات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
