هوش مصنوعی:
شاعر در این بیتها از احساس اسارت در غم و عشق ناکام سخن میگوید. او از خورشید جهان به عنوان محنت خود یاد میکند و بیان میکند که گوهر روزهایش در حال زوال است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاطفی عمیق و غمگینانه است که درک آن برای سنین پایینتر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعارههای پیچیده در شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۶۷
هر روز دلم را اسیر خالی باشد
وز عشق توام بدل خیالی باشد
خورشید جهان محنتم من، چه عجب
گوهر روزم از نو زوالی باشد
وز عشق توام بدل خیالی باشد
خورشید جهان محنتم من، چه عجب
گوهر روزم از نو زوالی باشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.