۱۶۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۰۶

دانم کنم آرزو حیرانی خویش
سامان کسان و نابسامانی خویش

من عادت زلف یار دارم خواهم
جمعیت دل ها و پریشانی خویش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.