هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از عشق و آرزوی وصال معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که دلش به امید دیدار اوست، در حالی که خود در جستجوی این وصال از دلی بی‌حاصل است. در نهایت اشاره می‌کند که مردم به امید رسیدن به معشوق، دل به دامن شاعر می‌سپارند و شاعر نیز دامن دل را می‌گیرد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی شعر کلاسیک معمولاً به سطحی از بلوغ فکری و ادبی نیاز دارد.
شمارهٔ ۱۱۰
دل وصل تو خواهد ز من ای مهر گسل
من وصل تو جویم ز دل بی حاصل
القصه که مردم به تمنای وصال
دل دامن من گیرد و من دامن دل
من وصل تو جویم ز دل بی حاصل
القصه که مردم به تمنای وصال
دل دامن من گیرد و من دامن دل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
