هوش مصنوعی: این متن به موضوع بخل و پیامدهای منفی آن می‌پردازد. شاعر از فرد بخیل انتقاد می‌کند که نه‌تنها دامان خود را از بخل پر کرده، بلکه از ننگ آن نیز نمی‌هراسد. در نهایت اشاره می‌کند که بخل باعث شده فرد حتی گردن خود را نیز از شرم پنهان کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم انتقادی و اخلاقی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۱۲

هجوم نگذارد از کف ای مایه بخل
دامان ترا چنان که تو دامن بخل

از ننگ نمیکنی نهان بخل از خلق
از بخل بود ترا نهان گردن بخل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.