هوش مصنوعی:
شاعر از دوری آفتاب و تاریکی بخت خود شکایت می‌کند و بیان می‌کند که روز و شب برایش یکسان شده‌اند، چرا که روزهایش از شب‌ها نیز تیره‌تر است.
رده سنی:
14+
محتوا دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب سنین بالاتر است.
شمارهٔ ۱۲۴
از دوری آفتاب عالم سوزم
وز تیرگی بخت بلا اندوزم
روز از شب و شب ز روز نشناختمی
گر تیره تر از شبم نبودی روزم
وز تیرگی بخت بلا اندوزم
روز از شب و شب ز روز نشناختمی
گر تیره تر از شبم نبودی روزم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
