هوش مصنوعی: شاعر از عشق و وابستگی خود به معشوقی با موهای معطر سخن می‌گوید که با رفتار تندش باعث رنجش او شده است. او در نهایت به این نتیجه می‌رسد که نمی‌تواند دلش را با زنجیر عشق محدود کند و به استغنا (بی‌نیازی) روی می‌آورد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی و عاشقانه است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۵۱

چون دل بستم به زلف آن غالیه مو
بگشود و برم گشود از تندی خو

استغنا را ببین که آخر دل را
نتوانستم بست به زنجیر برو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.