۱۷۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۰ - التوبه

در بندگیش ناخلفی می کردی
زان بر در دشمنان او می گردی

با این همه اینک دَرِ صلحش باز است
گر توبه کنی بندهٔ خاصش گردی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹ - التوبه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱ - التوبه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.