هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر بیان می‌کند که اگر بتوانیم یک لحظه جان و جهان را ببینیم، می‌توانیم زندگی شاد و عمر جاودانه را تجربه کنیم. او اشاره می‌کند که در آینه‌ای روشن (احتمالاً اشاره به عشق یا معنویت) می‌توان صورت جان را دید.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۳۳ - الصفا
گر یک نفس آن جان و جهان بتوان دید
عیش خوش و عمر جاودان بتوان دید
در آینهٔ رخش که روشن بادا
گردم بزنی صورت جان بتوان دید
عیش خوش و عمر جاودان بتوان دید
در آینهٔ رخش که روشن بادا
گردم بزنی صورت جان بتوان دید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۲ - الصدق
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۴ - الصفا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
