هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که بسیاری از افراد خود را عاشق و اهل دل می‌پندارند، در حالی که تنها سینه‌هایی پر از هوا دارند. اگر هر کسی که سینه دارد، اهل دل باشد، پس حتی حیوانات نیز باید دل داشته باشند. این متن به طنز و انتقاد به افرادی می‌پردازد که ادعای عشق و دل‌داری دارند اما در واقع پوچ و بی‌محتوا هستند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و طنز انتقادی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی اجتماعی نسبتاً بالایی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'گاوان و خران' ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا گمراه‌کننده باشد.
شمارهٔ ۱۰۵
سرگردانان راه دل بسیارند
کایشان همه سینه ها چو دل پندارند
گر هرچ به جای سینه ها هست دل است
پس جملهٔ گاوان و خران دل دارند
کایشان همه سینه ها چو دل پندارند
گر هرچ به جای سینه ها هست دل است
پس جملهٔ گاوان و خران دل دارند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
