هوش مصنوعی:
متن بیانگر بیاعتنایی به دنیا و آرزوی آرامش در پیری است. شاعر توصیه میکند که به جای تلاش برای آب و نان، به سکونت و آرامش در کنجی اکتفا کنیم، زیرا دنیا ارزش این همه اضطراب را ندارد.
رده سنی:
18+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن برای درک و تجربه نوجوانان ممکن است دشوار باشد. این موضوعات بیشتر مناسب بزرگسالانی است که تجربه بیشتری از زندگی دارند.
شمارهٔ ۱۴۳
دل کز پی آب و نان در آتش نبود
جز خاک پریشان و مشوّش نبود
پیرانه به کنجی به سکونت بنشین
کز موی سپید کودکی خوش نبود
جز خاک پریشان و مشوّش نبود
پیرانه به کنجی به سکونت بنشین
کز موی سپید کودکی خوش نبود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.