۲۰۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰۲

آن را که دلش خانهٔ توحید بود
در کون و مکان طالب تجرید بود

او را که شب و روز بود بر در او
شبها همه قدر و روزها عید بود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.