هوش مصنوعی:
شاعر از معشوق می‌خواهد که او را مدام به مستی و بی‌خودی دعوت نکند و تا زمانی که هستی و نیستی برایش یکسان نشده، او را به سمت نیستی سوق ندهد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عرفانی و فلسفی موجود در متن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد و درک آن‌ها نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از ادبیات عرفانی دارد.
شمارهٔ ۲۰۴
ما را تو مدام دل به مستی ندهی
وز هستی خویش تا نرستی ندهی
تا هستی و نیستیت یکسان نشود
باید که تو نیستی به هستی ندهی
وز هستی خویش تا نرستی ندهی
تا هستی و نیستیت یکسان نشود
باید که تو نیستی به هستی ندهی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
