هوش مصنوعی: شاعر در این متن اظهار می‌کند که تمام وجودش، چه خوب و چه بد، ساخته‌ی دست معشوق است. او خود را مست می‌داند و معتقد است که اصحاب کرم (افراد بخشنده) بر مستان خرده نمی‌گیرند، و این مستی نیز از سوی معشوق است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند «مستم» ممکن است نیاز به توضیح بیشتری برای جوان‌ترها داشته باشد.

شمارهٔ ۲۰۶

دانم که زنیستی تو هستم کردی
پس از بد و نیک هر چه هستم کردی

من مستم و شک نیست که اصحاب کرم
بر مست نگیرند و تو مستم کردی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.