هوش مصنوعی:
این متن بیانگر حال درویشان و دلریختگان است که از خانه و خویشان دور افتادهاند. آنها با پوشیدن لباس مردان، وانمود میکنند که از آنِ مردم هستند تا کسی به رازشان پی نبرد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و تمثیلی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کمسنوسال قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به آشنایی با ادبیات کهن و اصطلاحات عرفانی دارد.
شمارهٔ ۲۱۶
درویشانیم و نیز دلریشانیم
آواره زخان و مان وز خویشانیم
ما جامهٔ مردان به سپر ساخته ایم
تا خلق گمان برد که ما زیشانیم
آواره زخان و مان وز خویشانیم
ما جامهٔ مردان به سپر ساخته ایم
تا خلق گمان برد که ما زیشانیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.