هوش مصنوعی: این متن بیانگر حال درویشان و دل‌ریختگان است که از خانه و خویشان دور افتاده‌اند. آن‌ها با پوشیدن لباس مردان، وانمود می‌کنند که از آنِ مردم هستند تا کسی به رازشان پی نبرد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و تمثیلی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به آشنایی با ادبیات کهن و اصطلاحات عرفانی دارد.

شمارهٔ ۲۱۶

درویشانیم و نیز دلریشانیم
آواره زخان و مان وز خویشانیم

ما جامهٔ مردان به سپر ساخته ایم
تا خلق گمان برد که ما زیشانیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.