هوش مصنوعی:
شاعر از مخاطب خود گلایه می‌کند که همواره او را بی‌دین و ملحد می‌خواند، در حالی که خود از این اتهامات می‌ترسد و از مخاطب می‌خواهد انصاف دهد که آیا چنین سخنانی شایسته است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم انتزاعی مانند اتهام، انصاف و ترس از قضاوت است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، بحث درباره‌ی موضوعاتی مانند دین و ملحد بودن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۳۲
با ما تو هر آنچ گویی از کین گویی
پیوسته مرا ملحد و بی دین گویی
من خود بترم از آنچ می گویی تو
انصاف بده تو را رسد کاین گویی
پیوسته مرا ملحد و بی دین گویی
من خود بترم از آنچ می گویی تو
انصاف بده تو را رسد کاین گویی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
