۱۵۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۵۵

عمری به مراد خود رسیدی، بس کن
یکچند به کام خود دویدی، بس کن

از نامه سیه کردن خود شرمت باد
چون موی سیه سپید دیدی، بس کن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.