هوش مصنوعی: شاعر از دل خود می‌خواهد که از خواب غفلت بیدار شود و به عشق حقیقی روی آورد، حتی اگر این عشق همراه با رنج باشد. او تأکید می‌کند که بهتر است با عشق زندگی کند تا اینکه بدون آن بمیرد.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند «تیغ عشق» و «مردار» ممکن است برای سنین پایین‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۲۶۹

ای دل عمری گذاشتی در پندار
وقت است که از خواب درآیی یک بار

رو کشتهٔ تیغ عشق شو در غم او
افسوس نباشد که بمیری مردار؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.