۱۴۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۶۹

ای دل عمری گذاشتی در پندار
وقت است که از خواب درآیی یک بار

رو کشتهٔ تیغ عشق شو در غم او
افسوس نباشد که بمیری مردار؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.