هوش مصنوعی: این متن به نقد انسان‌هایی می‌پردازد که با وجود کوچکی و ناچیز بودن در برابر عظمت طبیعت (مانند دریا)، همواره درگیر هوا و هوس‌های بی‌پایان هستند و خود را برتر از دیگران می‌بینند، در حالی که مانند طنابی پیوسته در حال تاب خوردن و بازگشت به وضعیت قبلی هستند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم انتزاعی و انتقادی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند «چو رسن تاب» برای نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۵۵

گر بر سر دریا نه سبک تر زخسی
دایم زچه در پی هوا و هوسی

خود را زهمه بیشترک می بینی
هر دم چو رسن تاب از آن بازپسی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.