هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که چون امید مردم به تحقق خواسته‌هایشان بی‌فایده است، بهتر است از دشمنی با آن‌ها دست برداریم. همچنین اشاره می‌کند که هیچ‌کس از پایان کار آگاه نیست و ممکن است فرد گنهکار به صلاح آید و فرد پرهیزکار به فساد کشیده شود.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. نوجوانان بالای 15 سال بهتر می‌توانند این مفاهیم را تحلیل کنند.
شمارهٔ ۱۷
چون نیست [امید] خلق بر وفق مراد
آن به که رها کنیم با خلق عَناد
کس را چه خبر از آنچ در آخر کار
فاسق به صلاح آید و زاهد به فَساد
آن به که رها کنیم با خلق عَناد
کس را چه خبر از آنچ در آخر کار
فاسق به صلاح آید و زاهد به فَساد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
