هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از زندگی پر از رنج و سختی سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که انسان در دنیا مانند دود خوراکی‌هاست که همواره در غم و نابودی به سر می‌برد. همچنین، شاعر به این نکته اشاره دارد که انسان نباید از دیگران انتظار داشته باشد که از دارایی‌شان کم کنند، بلکه باید مانند خودش به دنبال سود و منفعت باشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و انتقادی است که درک آن برای افراد زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند ناامیدی و نابودی ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۷
در مطبخ دنیا تو همه دود خوری
تا کی تو غمان بود و نابود خوری
از مایه نخواهی که جوی کم گردد
مایه که خورد چون تو همه سود خوری
تا کی تو غمان بود و نابود خوری
از مایه نخواهی که جوی کم گردد
مایه که خورد چون تو همه سود خوری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
