1
ای دادار جهان استومند ! ای اَشون !
کجاست نخستین جایی که زمین در آنجا بیشتر از همه جا شادکام شود .
اهوره مزداپاسخ داد :
ای سپیتمان زرتشت !
چنین جایی ، انجاست که اَشونی بر آن گام پیش نهد ؛ هیزم پاک در دست ، برسم در دست ، هاون در دست ، شیر پیشکشی در دست ، به درست باوری در کار آیین گزاری و به آوای بلند ، مهر فراخ چراگاه و رام بخشنده ی چراگاههای خوب را نیایش کنان .
2
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کجاست دومین جایی که زمین در آنجا بیشتر از همه جا شادکام شود ؟
3
اهوره مزدا پاسخ داد :
چنین جایی ، آن جاست که اَشونی خانه ای برپای دارد با موبدی در آن ؛ با گله ای گاو ، کد بانویی ، فرزندانی و رمه هایی خوب در آن . خانه ای که در آن ، گله ی گاوان بخوبی پرورده شود ؛ اشونی افزونی گیرد ؛ خوراک ستوران فراوان باشد ؛ سگ خوب پرورش یابد ؛ کدبانو کامیاب شود ؛ فرزندان ببالند ؛ آتش فروزان بماند و هریک از نیایشهای نیک زندگی بخوبی برخوانده شود .
4
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کجاست سومین جایی که زمین در آن جا بیشتر از همه شادکام شود ؟
اهوره مزدا پاسخ داد:
ای سپیتمان زرتشت !
چنین جایی ، انجاست که اشونی هرچه بیشتر گندم و گیاه و درختان میوه بکارد ؛ جایی که چنین کسی زمینهای خشک را ابیاری و زمینهای تر را زه کشی کند .
5
ای دادار جهان استومند ، ای اَشون !
کجاست چهارمین جایی که زمین در آنجا بیشتر از همه جا شادکام شود؟
اهوره مزدا پاسخ داد ؟
چنین جایی آنجاست که هر چه بیشتر رمه ها و ستوران را درآن بپرورند .
6
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کجاست پنجمین جایی که زمین در انجا بیشتر از همه جا شادکام شود ؟
اهوره مزدا پاسخ داد:
چنین جایی ، آن جاست که رمه ها و ستوران ، کود فراوان برجای نهند .
بخش دوم
7
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کجاست جایی که در آن زمین به تلخ ترین اندوه دچار شود ؟
اهوره مزدا پاسخ داد:
چنین جایی ، گردنه ی آرزو ر است که بر فراز آن گروههای دیوان از کنام دروج (دوزخ ) به پیش تازند .
8
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کجاست دومین جایی که زمین در آنجا به تلخ ترین اندوه دچار شود ؟
اهوره مزدا پاسخ داد؟
چنین جایی ، انجاست که مردارهای بسیاری از مردمان و سگان را به خاک سپارند .
9
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کجاست سومین جایی که زمین در آنجا به تلخ ترین اندوه دچار شود ؟
اهوره مزدا پاسخ داد؟
چنین جایی ، آن جاست که در آن دخمه های بسیار برپا کنند و مردارهای مردمان را در آنها بینبارند ( دخمه هایی که دیر زمانی برپای می ماند و مردارهای بسیاری ر آنها انباشته می شود وزمین را می آلاید .)
10
ای دادار جهان استومند ! ای اَشون !
کجاست پنجمین جایی که زمین در آنجا به تلخ ترین اندوه دچار شود؟
اهوره مزداپاسخ داد؟
ای سپیتمان زرتشت !
چنین جایی ، آن جاست که زن و فرزندان اَشون مردی را در راهی خشک و گردآلود ، به بندگی برده باشند و آنان شیون برآورند .
بخش سوم
12
ای دادار جهان استومند ! ای اشون!
کیست نخستین کسی که زمین را بیشتر از همه شادکام کند ؟
اهوره مزدا پاسخ داد ؟
کسی است که هرچه بیشتر مردارهای مردمان وسگان را از خاک برآورد .
13
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کیست دومین کسی که زمین را بیشتر از همه شادکام کند ؟
اهوره مزداپاسخ داد :
کسی است که دخمه های انباشته از مردار را فرو ریزد .
14
هیچ یک از مردمان نباید خود به تنهایی ، مرده ی را به دخمه برد . هرگاه کسی خود به تنهایی مرده ای را به دخمه برد ، نسو بر او می تازد تا او را از راه بینی و چشم و زبان و آرواره ها و اندام نرینگی یا مادینگی و پشت مرده ، آلوده کند و به پلیدی بیالاید .
این دروج ، این نسو بر او فرو افتد و او را تا بن ناخنها بیالاید واو از آن پس همواره ناپاک ماند .
15
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کجاست جای کسی که خود به تنهایی ، مرده ای را به دخمه برد ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
جای چنین کسی ، بی آب و گیاه ترین و تهی ترین و خشک ترین جای این زمین است که رمه ها و گله ها کمتر از آن بگذرند ؛ که آتش ـ پسراهوره مزدا ـ در ان« کمتر برافروخته شود ؛ که دسته های برسم ویژه ی آیین کمتر بدان جا برده شود؛ که مردم اَشون کمتر از آن جا بگذرند .

16
ای دادار جهان استومند ! ای اشون!
چه اندازه دور از آتش ؟
چه اندازه دور از آب؟
چه اندازه دور از دسته های برسم ویژه ی آیین ؟
چه انداازه دور از مردم اشون؟
17
اهوره مزدا پاسخ داد :
سی گام دور از آتش .
سی گام دور از آب .
سه گام دور از دسته های برسم ویژه آیین .
سه گام دور از مردم اَشون .
18
مزدا پرستان باید گرداگرد آنجا چینه ای برآورندد ( چنین جایی را ارمشتگاه یعنی جای شخص ناپاک می خوانند .) و در درون آن ، او را خوراک و جامه دهند : ناگوارترین خوراک و فرسوده ترین جامه ؛ خوراکی ناچیز و تن پوشی اندک مایه .
19
آنگاه او را در آنجا رها کنند که بزید تا روزگار پیری یا فرسودگی یا فرتوتی برسد .
20
هنگامی که به روزگار پیری یا فرسودگی یا فرتوتی رسید ، مزداپرستان باید مردی توانا و زورمند و چیره دست را فرمان دهند تا بر سرکوه ، پوست از تن وی برکشد و سر از تن او برگیرد .آنگاه مردار او را نزد آزمند ترین آفریدگان مردارخوار آهوره مزدا ، نزد غرابان آزمند بیفگند و این سخنان را برخوانند :
21
« مردی در این جاست ، از همه ی اندیشه ها و گفتارها و کردارهای اهریمنی خویش پشیمان شده است . اگر کردار اهریمنی دیگری از او سر زده باشد ، در آیین پتت ویژه ی او بخشوده شده است ؛ اما اگر هیچ کردار اهریمنی دیگری از او سر نزده باشد ، بدین پشیمانی خویش ، جاودانه بخشوده و آمرزیده است »
22
ای دادار جهان استومند! ای اشون !
کیست سومین کسی که زمین را بیشتر از همه شادکام کند ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
کسی است که هر چه بیشتر لانه های آفریدگان اهریمن را بینبارد .
23
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کیست چهارمین کسی که بیشتر از همه زمین را شادکام کند ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
کسی است که هرچه بیشتر گندم و گیاه و درختان میوه بکارد ؛ کسی است که زمینهای خشک را آبیاری و زمین های تر را زه کشی کند .
24
زمینی که دیر زمانی کشت نشده بماند و بذری برآن نیفشانند ، ناشادکام است و برزیگری را آرزو کند ؛ همچون دوشیزه ای خوش اندام که دیر زمانی بی فرزند مانده باشد و شوهری خوب آرزو کند .

25
ای سپیتمان زرتشت !
کسی که زمین را با دست چپ و دست راست ، با دست راست و دست چپ کشت کند ، زمین بدو فراوانر بخشد ؛ همچون دوشیزه ی تازه به خانه شوی رفته که در بستر خویش ، شوهر را فرزندانی بزاید ، زمین نیز میوه های فراوان ببار آورد .
26
ای سپیتمان زرتشت !
کسی که زمین را با دست چپ و دست راست ، با دست راست و دست چپ کشت کند ، زمین بدو چنین گوید :
27
ای مرد ای آنکه مرا با دست چپ و دست راست ،با دست راست و دست چپ کشت کردی !
مردم همیشه بدین جا درآیند و خواستار نان شوند . در این جا من همواره بار آورم و همه گونه خوراک و گندم فراوان بهره تو شود ( نخستین بار دانه های خوراکی را برای تو می آورم . هنگامی که چیز خوبی بروید ، نخستین بار برای تو می روید .)
28
ای سپیتمان زرتشت !
کسی که زمین را با دست چپ و دست راست ، بادست راست و دست چپ کشت نکند ، زمین بدو چنین گوید :
29
ای مرد ! ای آنکه مرا با دست چپ و دست راست ، با دست راست و دست چپ کشت نکردی !
همواره بر در بیگانگان و در میان خواستاران نان بایستی ؛ همواره در آنجا چشم به راه مانی تا تو را ازدر برانند ( آنان چیزهای خوب به خود بر می دارند و چیزهای بد را برای تو می فرستند )
چنین است پاسخی که توانگران به تو دهند .
30
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کدام است خوراکی که دین مزدا را سیر کند ؟( کدام است کارهای نیکی که دین مزدا را روایی بخشد وآن را چون خوراکی بپرورد ؟)
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای سپیتمان زرتشت !
کشت گندم است دیگر باره و دیگر باره .
31
کسی که غلّه بکارد ، اَشه می کارد . او دین مزدا را برتر و برتر می رویاند ؛ او دین مزدا را چندان نیرومند می کند که با صد نیایش توان کرد .
32
هنگامی که جو ببا رآید ، دیوان از جا بر می جهند .
هنگامی که گندم فراوان بروید ، دل دیوان از هراس می لرزد .
هنگامی که گندم آرد شود ، دیوان ناله برمی آورند .
هنگامی که گندم خرمن شود ، دیوان نابود می شوند .
در خانه ای که گندم اینچنین به ببار آید ، دیوان بیش نمی پایند .
از خانه ای که گندم اینچنین ببار آید ، دیوان دور رانده می شوند .
هنگامی که در خانه ای انباری از گندم باشد ، چنان است که آهن سرخ گدازان در گلو گاه دیوان به گردش آید .
33
بشود که موبد این منثره ورجاوند را به مردمان بیاموزد :
« هیچ کس بی خوراک ، توان آن ندارد که به آیین اشه رفتار کند ؛ توان آن ندارد که برزیگری کند ؛ توان آن ندارد ه فرزندانی پدید آورد »
هریک از آفریدگت جهان استومند با خوردن زنده ماند و از نخوردن بمیرد .
34
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کیست پنجمین کسی که زمین را بیشتر از همه شادکام کند ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای سپیتمان زرتشت !
کسی است که زمین را بخوبی کشت کند و آن را به اشونی بسپارد .
35
ای سپیتمان زرتشت !
کسی که زمین را کشت کند و آن را به مهربانب و پرهیزگاری ، به اشونی نسپارد ، سپندارمذ او را در تاریکی زمین ، در جهان اندوه و پریشانی ، در سرزمین شور بختی و تباهی ، در کنام دروج ( دوزخ ) فرا افگند .
بخش چهارم
36
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کسی که مردار مردمان یا سگان را به خاک سپارد و تا شش ماه از خاک برنیاورد ، پاد افره گناهش چیست ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
پانصد تازیانه با اسپهه ـ اشترا ، هزار تازیانه باسرو شو ـ چرن .
37
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کسی که مردار مردمان یا سگان را به خاک سپارد و تا یک سال از خاک برنیاورد ، پاد افره گناهش چیست ؟
اهوره مزدا پاسخ داد :
هزار ازیانه با اسپهه ـ اشترا ، هزار تازیانه باسرو شو ـ چرن .
38
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
کسی که مردار مردمان یا سگان را به خاک سپارد و تا دو سال از خاک برنیاورد ، پاد افره گناهش چیست و تاوان گاهکاری او کدام است و چگونه می تواند خود را از آلودگی بدان گناه پاک کند ؟
39
اهوره مزدا پاسخ داد :
چنین گناهی را هیچ پاد افره و تاوانی نیست . چنین گناهکاری را هیچ چاره ای نتوان اندیشید . این داد شکنی است و هیچ پاد افره و تاوانی ، گاه آن را پاک نتواند کرد .
40
در چه هنگام چنین است ؟
هنگامی چنین است که گناهکار ، آموزگار دین مزدا یادین آگاه باشد (موبد یا دستور باشد )
هر گاه گناهکار آموزگار دین مزدا یا دین آگاه نباشد و به گناه خویش خستو شود و پیمان بندد که دیگر هرگز چنین کردار اروایی از او سر نزند ، مزدا گناهش را می بخشاید .
41
ای سپیتمان زرتشت !
براستی دین مزدا کسی را که به این دین درآید ، از بندهای گناهانش رهایی می بخشد .
دین مزدا گناه نادرستکاری را می بخشاید .( او می داند که دزدی نارواست ؛ اما می پندارد که ربودن دارایی توانگر و بخشیدن آن به بینوایان کرداری اشونانه است)
دین مزدا گناه کشتن یکی از اشونان را می بخشاید (د او می داند که کشتن کرگ ارزان رواست ؛ اما نمی داند که چنین کاری را نمی توان بی فرمان داور کرد )
دین مزدا گناه خاک سپاری مردار را می بخشاید ( او می داند که خاک سپاری مردار نارواست ؛اما می پندارد که اگر او چنین کند تا سگان یا روباهان نتواند آن مرد را برگیرند و به آتش یا آب درافگنند ، او کردار اشونانه داشته است .)
دین مزدا گناه کردارهایی را که هیچ تاوانی برای آنها نیست ، می بخشاید .
دین مزدا پاد افره ی سنگین ترین گناه را می بخشاید .
دین مزدا هر گناهی را که مردمان می توانند به آن دست بیالایند ، می بخشاید .
42
ای سپیتمان زرتشت !
دین مزدا اشون را از هرگونه اندیشه و گفتار و کردار بد پاک می کند ؛ همچون بادی پرتوان و شتابان که دشت را
ای سپیتمان زرتشت !
بشود که از این پس ، همه ی کردارهای تو نیک باشد . دین مزدا گناه ترا تاوانی گران داده است .


«زرتشت»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir