سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۷
برو به گوهر
این علم بدیع ما بیانی دگر است
وین جوهر علم ما ز کانی دگر است
ذوقی ندهد حکایت مخموران
سرمستان را ذوق و بیانی دگر است
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۸
برو به گوهر
گر یار غنا دهد غنا دوست تر است
ور فقر دهد فقر مرا دوست تر است
گر منع عطا کند من آن می خواهم
ور زانکه عطا دهد مرا دوست تر است
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۹
برو به گوهر
گم کردن و یافتن همه گردن تست
گر باطل و گر حق همه پروردن تست
گوئی صنم گم شده را یافته ام
این یافتن تو عین گم کردن تست
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۰
برو به گوهر
ذاتی که به نزد ما نه فرد است و نه جفت
دُریست که اندرین سخن نتوان سفت
چه جای من و تو که شناسیم او را
معلوم خود و عالم خود نتوان گفت
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۱
برو به گوهر
ناخورده شراب ذوق آن نتوان یافت
آن ذوق معانی ز بیان نتوان یافت
این لذت عاشقی که ما یافته ایم
از سفره و لوت عاقلان نتوان یافت
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۲
برو به گوهر
در آینه ای گر چه نماید غیرت
غیر تو ز آینه زداید غیرت
در خانهٔ دل که خلوت حضرت تست
غیرت نگذارد که درآید غیرت
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۳
برو به گوهر
عشق آمد و عقل رخت بربست و برفت
آن عهد که بسته بود بشکست و برفت
چون دید که پادشه درآمد سرمست
بیچاره غلام زود برجست و برفت
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۴
برو به گوهر
بی درد طریق حیدری نتوان یافت
بی کفر ره قلندری نتوان یافت
بی رنج فنا گنج بقا نتوان دید
در حضرت ما به سر ، سری نتوان یافت
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۵
برو به گوهر
خوش آینه ایست مظهر و ذات و صفات
در وی غیری کجا نماید هیهات
هر ساغر می که ساقیم می بخشد
جامیست جهان نما پر از آب حیات
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۷
برو به گوهر
صحبت با غیر اگر چه از بهر خداست
چون غیر بود در آن میان عین خطاست
بگذر تو ز غیر و باش همصحبت او
ور صحبت غیر بایدت عین خطاست
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۹
برو به گوهر
دریای محیط جرعهٔ ساغر ماست
عالم به تمام گوشهٔ کشور ماست
ما از سر زلف خویش سودا زده‌ایم
خوش سودایی که دائماً در سر ماست
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۰
برو به گوهر
میخانهٔ عشق او سرای دل ماست
وان دُردی درد دل دوای دل ماست
عالم به تمام جمله اسمای اله
پیدا شده است از برای دل ماست
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۱
برو به گوهر
دیدم رندی که سید رندان است
از هر دو جهان گذشته و رند آن است
او گنج بقاست گر چه در کنج فناست
پیداست به ما وز دو جهان پنهان است
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۲
برو به گوهر
آن عین که عین جملهٔ اعیان است
عینی است که آن حقیقت انسان است
در آینهٔ دیدهٔ ما بتوان دید
اما چه کنم ز چشم تو پنهان است
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۳
برو به گوهر
واصل به خودم عین وصالم این است
بر حال خودم همیشه حالم این است
در آینهٔ ذات مثالی دارم
تمثال جمال بی مثالم این است
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۵
برو به گوهر
در دیدهٔ ما هر دو جهان آینه‌ای است
جانان چو نماینده و جان آینه است
عینی است که باطناً نماینده بود
هر چند که ظاهراً نهان آینه‌ای است
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۶
برو به گوهر
ای دل به طریق عاشقی راه یکی است
در کشور عشق بنده و شاه یکی است
تا ترک دو رنگی نکنی در ره عشق
واقف نشوی که نعمت‌اللّه یکی است
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۷
برو به گوهر
در مذهب ما محب و محبوب یکی است
رغبت چه بود راغب و مرغوب یکی است
گویند مرا که عین او را بطلب
چه جای طلب طالب و مطلوب یکی است
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۸
برو به گوهر
یاری که چو ما غرقهٔ دریا گردد
از ما باشد به سوی مأوا گردد
مستانه به گرد نقطه ‌ای چون پرگار
در دور درآید او و با ما گردد
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۹
برو به گوهر
رندی که ز هر دو کون یکتا گردد
در کتم عدم واله و شیدا گردد
سر در قدم ساقی سرمست نهد
بی زحمت پا به گرد مأوا گردد