سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۷
برو به گوهر
با آنکه تو اندر پی مقصود خودی
نه واجد غیری و نه موجودی خودی
مقصود تو از طاعت معبود اگر
بهبود خود است پس تو معبود خودی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۸
برو به گوهر
گفتم که منم گفت حجابی داری
گفتم نه منم گفت خرابی داری
گفتم که وصال تو کجا یابم من
گفتا که برو خیال خوابی داری
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۹
برو به گوهر
اللّه یکی صفات او بسیاری
وز هر صفتی به عاشقی بازاری
یاری که به هر صفت ورا باشد یار
یاری باشد چو سید ما باری
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۰
برو به گوهر
گفتم مستم گفت چنین پنداری
گفتم هشیار گفت تو نه هشیاری
گفتم چه کنم گفت که می گو چه کنم
گفتم تا کی گفت که تا جان داری
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۱
برو به گوهر
تا با خبرم ز تو ندارم خبری
وز مایی و وز منی نمانده اثری
بی خود نگرم به خود خدا می ‌بینم
اینست نظر به چشم ما کن نظری
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۲
برو به گوهر
از فقر به عالم معانی برسی
از ترک به ذوق آن جهان برسی
گر ترک وجود ما سوی اللّه کنی
چون خضر به آب زندگانی برسی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۳
برو به گوهر
گر زانکه نه در بند هوا و هوسی
با ما نفسی بر آ اگر همنفسی
این یک نفس عزیز را خوار مدار
دریاب که بازماندهٔ یک نفسی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۴
برو به گوهر
خواهی که درین زمانه اوحد باشی
در حضرت ذوالجلال مفرد باشی
دارم سخنی که عقل گوید احسن
چون نیک توان بود چرا بد باشی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۵
برو به گوهر
گر عالم سر لی مع اللّه شوی
دانندهٔ راز بنده و شاه شوی
گر صورت و معنی جهان دریابی
واقف ز رموز نعمت اللّه شوی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۶
برو به گوهر
بی رنگ اگر ز رنگ آگاه شوی
دانندهٔ سرّ صبغة‌اللّه شوی
گر نعمت او بی حد و عد بشناسی
حقا که تو نیز نعمت‌اللّه شوی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۷
برو به گوهر
گر مست شراب اذکروا اللّه شوی
گویا به دم انطقنا اللّه شوی
وز نعمت حق را تو به حق بشناسی
حقا که تو نیز نعمت اللّه شوی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۹
برو به گوهر
گفتم به لبانت که سراسر نمکی
گفتا تو چه دانی لب من تا نمکی
گفتم که درین مدینه هستی تو رسول
گفتا که محمدم ولیکن نه مکی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۲
برو به گوهر
ای آنکه طلبکار جهان جانی
جانی و دلی و بلکه خود جانانی
مطلوب توئی طلب توئی طالب تو
دریاب که بی تو هر چه جویی آنی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۳
برو به گوهر
وقتی که توکلت فراموش کنی
با دلبر من دست در آغوش کنی
ور زان که سبو کشی و منت داری
جامی ز می توکلم نوش کنی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۴
برو به گوهر
بردار ز پیش پردهٔ خود بینی
زین سان که تویی اگر کنی خود بینی
ابلیس سزای خود ز خود بینی دید
تو نیز مکن و گر کنی خود بینی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۵
برو به گوهر
تا جامع اسرار الهی نشوی
شایستهٔ تخت پادشاهی نشوی
تا غرقهٔ دریا نشوی همچون ما
دانندهٔ حال ما کماهی نشوی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۶
برو به گوهر
بی آینه تمثال نماید هی هی
بی مهر به شب ماه بر آید هی هی
سوزد سبحات وجه او دیدهٔ ما
گر پردهٔ وجه برگشاید هی هی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۷
برو به گوهر
با عقل حدیث عشق گویی هی هی
در کتم عدم وجود جویی هی هی
جامی و شراب و عاشق و معشوقی
یک دم به خود آ که خود تو اویی هی هی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۸
برو به گوهر
در کتم عدم وجود جویی هی هی
با ما سخنی ز ذات گویی هی هی
موجی و حباب نزد ما هر دو یکی است
بر آب نشسته آب جویی هی هی
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۹
برو به گوهر
با عقل حدیث عشق گوئی هی هی
در کتم عدم وجود جوئی هی هی
جامی و شراب و عاشق و معشوقی
یکتا به خود آ که خود تو اوئی هی هی