سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۷۰
برو به گوهر
عارفانش خوانده ‌اند این حضرت جمع وجود
از عطای آن حقیقت این حقایق را نمود
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۷۲
برو به گوهر
عالم و معلوم آنجا هست نیست
خادم و مخدوم آنجا هست نیست
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۷۵
برو به گوهر
عشق چوگان و عالمی گویم
سخن عاشقانه می ‌گویم
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۷۷
برو به گوهر
عقل ذاتی عرش الرحمن ما
مستوی بر صورت سلطان ما
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۷۸
برو به گوهر
علی الصباح به میخانه خوش روان گشتیم
شراب ناب بخوردیم و مست از آن گشتیم
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۸۰
برو به گوهر
عین ما چون به عین واصل شد
اسم و رسمی که بود زایل شد
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۸۱
برو به گوهر
عین هر دو یکی بود دریاب
موج و دریا نگر ولی در آب
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۸۲
برو به گوهر
فرق است میان این و آن دریابش
جانانهٔ ما از دل و جان دریابش
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۸۴
برو به گوهر
قطب عالم خلیفهٔ بر حق
حضرت سیّدم بگو صدّق
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۸۵
برو به گوهر
قطره و بحر هر دو یک آبند
عارفان این رموز دریابند
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۸۶
برو به گوهر
قطره و بحر و موج و جوهر چار
به حقیقت یکی بود ناچار
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۸۹
برو به گوهر
کون جامع وجود انسان است
این چنین کون شاه کرمان است
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۹۱
برو به گوهر
کردم از وی سؤال و گفت جواب
خوش جوابی لطیف بود چو آب
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۹۲
برو به گوهر
که غیر از انبیا و اولیا کس
نداند سر این علم از مه و که
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۹۳
برو به گوهر
گر بر افروزد آتش دردم
عالمی سوخته شود در دم
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۹۴
برو به گوهر
گر برافتد حجاب ما از ما
قطره و موج و جو بود دریا
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۹۵
برو به گوهر
گر بود خوبی تو از زلف و خال
حسن ما را نیست حاجت با جمال
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۹۸
برو به گوهر
گر تو فانی شوی ز جود وجود
آن یکی هست و بود و خواهد بود
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۹۹
برو به گوهر
گر جوهر جان ما بود پاک
ما را نبود ز هیچ کس باک
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۲۰۰
برو به گوهر
گر چه از چشم خلق شد پنهان
آشکار است نزد درویشان