دو بیت است كه گاه مصراع سوم آن قافیه ندارد.
این قالب صورت كامل شده شعر هجایی در عصر ساسانی است.
درون مایه عاشقانه و عارفانه دارد و رایج ترین قالب در میان روستائیان است.
باباطاهرعریان از معروف ترین شاعران دوبیتی گو به شمار می آید.
دوبیتی وزنی خاص دارد و از این نظر با رباعی متفاوت است.

به صحرا بنگرم، صحرا تَه وینم
به دریا بنگرم دریا تَه وینم
به هر جا بنگرم كوه و در و دشت
نشان از قامت رعنا ته وینم

لالایی کن لالایی
بخواب اینجا کنارم
که قدر آسمان ها
تو را من دوست دارم
لالایی کن لالایی
بخواب اینجا عروسک
که بر رویت بپوشم
لحافی گرم و کوچک
به مادر گفته ام من
اگر لالا کنی تو
برای تو بدوزد
لباسی تازه و نو
لالایی کن لالایی
لالا لالا لالایی