سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۶۰۹۶ گوهر پیدا شد:
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵
برو به گوهر
گر یار جفاکار و گر عربده جوست
خوش باش که هر چه آید از یار نکوست
گر درد دلی رسد بعاشق از دوست
سهل است چو درمان دل آخر هم از اوست
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹
برو به گوهر
کار دلم از عشق تو انجام نیافت
جانم بلب آمد از لبت کام نیافت
در عشق تو نیست مبتلایی که چو من
هرگز راحت ندید و آرام نیافت
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۳۶
برو به گوهر
تا دل ز غم هجرت پریشان نشود
شایسته ذوق وصل جانان نشود
در عالم نیست راحت بی محنت
شرط است که تا این نشود آن نشود
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۳۸
برو به گوهر
یارم گره از کار بافغان نگشاد
دلدار مراد من بفریاد نداد
افغان که باو نکرد افغان اثری
فریاد که کارگر نیامد فریاد
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲
برو به گوهر
عاشق همه دم زار و حزین می باشد
سودا زده و بی دل و دین می باشد
ای دل مکش اندوه ز بسیاری غم
خوش باش که عاشقی چنین می باشد
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷
برو به گوهر
تا چند مرا آتش دل تاب دهد
رخت طربم بسیل خوناب دهد
ساقی چه شود بر آتشم ریزد آب
یک جرعه مرا ز باده ناب دهد
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹
برو به گوهر
ای بر دل زارم از تو آزار لذیذ
وز لعل لبت تلخی گفتار لذیذ
زهریست نگاه تو بغایت مهلک
شهدیست تکلم تو بسیار لذیذ
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۵۲
برو به گوهر
چون کلک ازل زد رقم نقش نگار
بر پرده چشم من ز لوح رخ یار
خال رخ یار و مردم چشم مرا
انگیخت ز یک سیاهی و یک پرگار
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۵۳
برو به گوهر
بنمود رخت بنفشه باغیست مگر
شد انجمن افروز چراغیست مگر
جا کرد خیال خال تو در دل و جان
جان و دل من بسوخت داعیست مگر
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۵۵
برو به گوهر
شمشاد که گشتست بقد تو اسیر
می رفت پیت چو سایه ای ماه منیر
خاک چمنش گر نشدی دامن گیر
در آب بپایش ننهادی زنجیر
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۵۷
برو به گوهر
ای بر همه عالم در احسان تو باز
اولی بتو عرض راز و اظهار نیاز
گر تو ننوازی که نوازد ما را
ما بنده تویی پادشه بنده نواز
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰
برو به گوهر
از سیمبران وفا ندیدم هرگز
وز باغ وفا گلی نچیدم هرگز
با آنکه کشیده ام همه عمر جفا
از کوی وفا پا نکشیدم هرگز
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۶۱
برو به گوهر
ای ریخته خونم بدو چشم خونریز
ناکرده ز خون ناحق من پرهیز
تیز از دل سخت گشته تیغ مژه ات
تیغیست بلی ز سنگ می گردد تیز
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۶۵
برو به گوهر
چون برگ گلست روی نیکوی تو خوش
چون سنبل تر سلسله موی تو خوش
چون خلق فرشته و پری خوی تو خوش
ای خوی تو خوش موی تو خوش روی تو خوش
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۶۶
برو به گوهر
سروی که شدم ربوده رفتارش
آشفته خط و طره طرارش
نخلیست که سنبل است و ریحان برگش
لعلیست که گل و غنچه خندان بارش
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۶۷
برو به گوهر
از سخت دلی بر دل این محنت کش
آتش زده با قول رقیب آن مهوش
گویا که رقیب است پی سوختنم
سنگی که برآورد ز آهن آتش
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۷۱
برو به گوهر
ای سر محبت تو در جان محفوظ
هم دل ز محبت تو هم جان محظوظ
یک لحظه نمی شود که ما را نشود
از تو نظر عین عنایت ملحوظ
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۷۳
برو به گوهر
داری همه شب دیده بیدار ای شمع
وز سوز جگر چشم گهربار ای شمع
می سوزی و می گذاری و می گریی
گویا که چو من جدایی از یار ای شمع
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۷۵
برو به گوهر
عمریست که از بنفشه و سنبل باغ
دادست مرا دولت وصل تو فراغ
روشن شده از نظاره چشم تو چشم
تر گشته ببوی چین زلف تو دماغ
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۷۶
برو به گوهر
دور از رخ او نمی کنم رغبت باغ
دارم ز تماشای گل و لاله فراغ
ترسم که خلد بسینه ام از گل خار
آتش فکند بر جگرم لاله ز داغ