سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۶۰۹۶ گوهر پیدا شد:
واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۹۰
برو به گوهر
هر سو برخ تو نیست زلف شبرنگ
حسن تو قهال کرده در طرفه النگ
چشمان تو، و آن ابروی از وسمه کبود
باشد دو سیاه چشم در خیل کلنگ
واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۹۶
برو به گوهر
ای درد تو لیلی دل مجنونم
خرم ز غم تو خاطر محزونم
از بسکه شکفته گل گل، از خار رهت
گویی گل خار است دل پر خونم
واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۰
برو به گوهر
موجود، کسی به جز تو نشمارم من!
زارم توام، از غیر تو بیزارم من!
بی چیز، کسی است کاو ندارد چو تویی
دارم همه چیز، چون ترا دارم من!!
واعظ قزوینی : معمیات
شمارهٔ ۱
برو به گوهر
آید به سخن چو یار در محفل ما
روی سخنش نیست نگر با دل ما
واعظ قزوینی : معمیات
شمارهٔ ۲
برو به گوهر
جان سوخت، چو آمد سخن لعل تو بر لب
دل رفت، چو دیدیم رخ ماه تو درشب
واعظ قزوینی : معمیات
شمارهٔ ۳
برو به گوهر
منفعل نرگس از نگاهت شد
گل خجل پیش روی ماهت شد
واعظ قزوینی : معمیات
شمارهٔ ۴
برو به گوهر
برو کمان ما را هر دیده نیست قابل
ابروی یار را من، دیده بدیده دل
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۷
برو به گوهر
دیده هرکس ندارد تاب دیدار ترا
چشم حسرت میتواند دید رخسار ترا
از رگ غیرت بما دل میکشد خنجر، مگر
دیده در یک بزم هوش ما و گفتار ترا
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۱
برو به گوهر
التفاتی نیست با ما نرگس دلدار را
هست پرهیز از نگاه گرم این بیمار را
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۶
برو به گوهر
سینه ریش از یاری هر خس ز بس باشد مرا
چون قلم پر ناله هر مد نفس باشد مرا
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۹
برو به گوهر
جواب لعل تو، شیرین کند سئوال مرا!
مکیدنش چکند تا لب خیال مرا؟!
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۱
برو به گوهر
ورق مشق شد از یاد خطت سینه ما
طبق لعل شد از عکس تو آیینه ما
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۲
برو به گوهر
گشت یکشب در میان، وصل بت رعنای ما
کربلائی شد پلاس تیره بختیهای ما!
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۵
برو به گوهر
تو چشم روزگاری و، از هر کناره یی
مژگان صفت بگرد تو حیران نگاهها
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۶۳
برو به گوهر
بر آن جمال نکو غازه یی نه در کار است
شکسته رنگی ما غازه رخ یار است
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۶۵
برو به گوهر
چکند پیش فروغ رخ آن ماه، نقاب
پرده دیده کجا مانع نور نظر است؟!
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۶۷
برو به گوهر
امروز بیتو خاطر صحبت مشوش است
موج می از فراق تو نعلی در آتش است
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۷۳
برو به گوهر
آهم از تاب گل روی تو، آتش فام است
ناله ام، چون نفس سوخته بی آرام است
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۷۶
برو به گوهر
دشنام تو در زیر لب، از ما نه نهان است
چون فوده زبان از ته لعل تو عیان است
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۷۷
برو به گوهر
گفتم: به لب چاه زنخدان تو آن چیست؟
گفتا،لب او خنده زنان: هیچ، دهان است!