عبارات مورد جستجو در ۱۶۱۷ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹۳
خانهٔ چشم زلیخا شد سفید از انتظار
بوی پیراهن به کنعان خانه روشن می‌کند
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹۴
بیخبری ز پای خم، برد به سیر عالمم
ورنه به اختیار کس، ترک وطن نمی‌کند
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۸۴۵
دریا شود ز گریهٔ رحمت، کنار من
از چشم هر که قطرهٔ اشکی روان شود
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۸۵۴
نچیده گل ز طرب، خرج روزگار شدم
چو غنچه‌ای که به فصل خزان گشاده شود
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۸۷۳
مگر به داغ عزیزان نسوخته است دلش ؟
کسی که زندگی پایدار می‌خواهد
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹۱
بر آن رخسار نازک از نگاه تند می‌لرزم
که طفل شوخ، دست خالی از بستان نمی‌آید
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹۲
ز خواب نیستی برجسته‌ام از شورش هستی
ز دست من بغیر از چشم مالیدن نمی‌آید
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۳۴
خبر حسرت آغوش تهیدست مرا
یک ره ای هالهٔ بیدرد، به آن ماه ببر
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵۱
دل می‌شود سیاه ز فانوس بی‌چراغ
در روز ابر، بادهٔ چون آفتاب‌گیر
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵۵
اشکم ز دل به چهره دویدن گرفت باز
این خانهٔ شکسته چکیدن گرفت باز
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۶۴
از سر مژگان، نگاه حسرت ما نگذرد
عمر بال‌افشانی ما تا لب بام است و بس
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۰
به عزم رفتن از گلزار چون قامت برافرازد
گل از بی‌طاقتی، چون خار آویزد به دامانش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۹
هیچ کس را دل نمی‌سوزد به من چون آفتاب
گرچه از بام بلند آسمان افتاده‌ام
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۸
سال‌ها در پردهٔ دل خون خود را خورده‌ام
تا درین گلزار چون گل یک‌دهن خندیده‌ام
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۰
من که روشن بود چشم نوبهار از دیدنم
یک چمن خمیازه در آغوش چون گل داشتم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۵
هنوزم از دهان چون صبح بوی شیر می‌آمد
که چون خورشید، مطلعهای عالمگیر می‌گفتم!
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۶
من آن روزی که برگ شادمانی داشتم چون گل
بهار خنده‌رو را غنچهٔ تصویر می‌گفتم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۱۱
منم آن غنچهٔ غافل که ز بی‌حوصلگی
سر خود در سر یک خندهٔ بیجا کردم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۵
شود بار دلم آن را که از دل بار بردارم
نهد پا بر سرم از راه هر کس خار بردارم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۶
از من خبر دوری این راه مپرسید
چندان نفسم نیست که پیغام گذارم